داشتن هویت رسمی؛ ضرورت ارتباط علمی

⚫️ با سلام و عرض تعذیت به مناسب ایام سوگواری سیدالشهدا

این روزها که ارتباطات آکادمیک منحصر به فضای مجازی شده، به نظر ضروری است که اساتید و دوستان صاحبنظر، درباره آداب ارتباطات آکادمیک مطلب بنگارند. بنده البته خود را استاد نمی دانم ولی پیش می آید که دوستان و دانشجویان گرامی، نسبت به این حقیر لطف داشته و با حسن نظر، سوالات علمی و فلسفی بپرسند. نکته ای بعضا بسیار به چشم می‌آید، عزیزانی که با یک عکس مبهم گل و بلبل، نام مخفف، مبهم یا مستعار، بدون معرفی خود، سوال می پرسند و توقع پاسخ و توجه دقیق هم دارند!!

اینکه انسان باید قدرت ایستادن بر هویت خود را داشته باشد، بحثی جدایی است و وارد مباحث حاشیه ای آن مخصوصا برای خانمها نمی‌شوم، هرچند که برایم قابل درک نیست که چرا باید فردی از درج نام خود و یا عکس متعارفی از خود، همانگونه در اجتماع و در انظار عمومی ظاهر می‌شود طفره برود.

 

🔹درعرف آکادمیک بین المللی، بسیاری از اساتید، اگر حتی ایمیل شما یاهو و امثالهم باشد، و یک ایمیل رسمی آکادمیک نباشد، اصلا آن ایمیل را نمی‌خوانند. می‌دانم که چنین چیزی برای همه میسر نیست و برای افرادی که دانشجو یا عضو رسمی از یک ارگان آکادمیک نباشند، این حق را محفوظ می دانم که جوینده و پرسنده باشند. ولی داشتن یک اکانت با نام و هویت رسمی مشخص از ضروریات و از آداب اولیه یک ارتباط علمی است.

 

⁉️وقتی فردی از معرفی خود، از اینکه با هویت خود سوال بپرسد، اِبا دارد، چطور توقع دارد که استادی که اصلا نمی داند طرفش کیست؟ چه کاره است؟ نامش چیست؟ جنسیتش چیست؟ *هدفش چیست؟* در کمال اخلاص، وقت و سواد و تخصصش را بی دریغ عرضه کند.

 

✅ حداقل، ادب این است که اگر پروفایل فردی، گویای مشخصاتش نیست، فرد خودش را معرفی با نام و مشخصات کامل تحصیلات و اطلاعات مربوطه معرفی کند و بعد توقع پاسخ داشته باشد.

مخلص کلام، از آداب ارتباطات علمی، مشخص بودن هویت طرفین است. پس اگر قصد سوال از استادی در فضای مجازی دارید:

1- اگر میسر است با ایمیل رسمی دانشگاه،

اگر نیست،

2- با ایمیل، تلگرام یا واتس آپ یا هر وسیله دیگر، با پروفایل رسمی که نام و نام خانوادگی و عکس رسمی و وابستگی سازمانی را نشان دهد.

اگر عذری برای داشتن پروفایل رسمی هست،

3- در اولین جمله بعد از سلام، خود را *کامل* معرفی کنید به شکلی که جنسیت و رده علمی شما برای مخاطب محرز باشد.

در غیر این صورت، به طرف مقابلتان حق بدهید که به حسن نیت شما اعتماد نکند!
غرض یادآوری نکته‌ای ریزی بود در عرف ارتباطات علمی، امیدوارم که راهگشای دوستان در پویش تحقیقاتی‌شان باشد🙏