نیستان فلسفه

با سلام به شما خواننده گرامی

اینجانب از سال 88، وبلاگ نویسی می کنم. اول بلاگفا که بهم ریخت و بعد در بلاگ اسپات که فیلتر شد و سپس چندین سال در پرشین بلاگ.

من به آن شکل متعارف وبلاگنویسی نمی کردم. از وبلاگ عمدتا به شکل سایت از آن استفاده می کردم. از آنجا که شکل جدید پرشین بلاگ اصلا قابل استفاده به عنوان سایت شخصی نیست، تصمیم به انتقال به بیان گرفتم.  گزیده ای از مقالات و نوشته هایی که از نظرم مهمتر هستند را به این وبلاگ انتقال می دهم و از این پس از همین آدرس به عنوان پایگاه اصلی خود استفاده خواهم کرد.

نه سال پیش وبلاگم را با این شعر آغاز کردم و باز هم همین شعر....

آغاز

اگر به اصوات زندگی گوش ندهی / اگر از خودت قدردانی نکنی.

به آرامی آغاز به مردن میکنی / زمانیکه خودباوری را در خودت بکشی / وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند

به آرامی آغاز به مردن میکنی / اگر برده عادات خود شوی / اگر همیشه از یک راه تکراری بروی...

اگر روزمرگی را تغییر ندهی / اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی / یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی

تو به آرامی آغاز به مردن میکنی / اگر از شور و حرارت / از احساسات سرکش / و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامیدارند / و ضربان قلبت را تندتر می کنند / دوری کنی...

تو به آرامی آغاز به مردن میکنی / اگر هنگامیکه با شغلت، یا عشقت شاد نیستی، آنرا عوض نکنی / اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی / اگر ورای رویاها نروی / اگر به خودت اجازه ندهی / که حداقل یکبار در تمام زندگیت / ورای مصلحت اندیشی بروی....

امروز زندگی را آغاز کن!

امروز مخاطره کن!

امروز کاری بکن!

نگذار که به آرامی بمیری...

شادی را فراموش نکن!

پابلو نرودا

تاریخی که اینجا درج شده، تاریخ انتشار در وبلاگ قبلی است. با گزیده از آرشیو وبلاگ قبلی، خاطرات را ورق می زنم.